«الموت الخیامی» فی شعر صلاح عبدالصبور

Authors

فرامرز میرزایی

علی پروانه

abstract

یعدّ الشاعر المصری الحداثی صلاح عبد الصبور من أبزار شعراء مصر بعد أمیر الشعراء أحمد شوقی، و له التحارب المتعددة فی المسرحیة و الدرام المنظوم. إستفاد عبد الصبور من التراث الصوفی، و عمل جاداً فی إقتراب لغته الشعریه إلی اللغة الصوفیة الخلابة، و خلق بذلک لنفسه لغة شعریة خاصة متمیزة بالتراث الصوفی و التاریخی. و ظاهرة الموت من الظواهر التی التقی بها الشعر الحداثی بالتجربة الصوفیة. فاستخدم صلاح عبدالصبور هذه الظاهرة فی شعره متأثرا ب «الخیام» الشاعر الایرانی الشهیر، مما تمکن لنا تسمیته ب «الموت الخیامی» . تأثر الشاعر بمعانی الموت_ التی تلح فکرته إلحاحاَ شدیداً علی وجدان و تلّون أفق رؤیته – فی رباعیات الخیام و اصطبغت موقفه عن الموت صبغةً فلسفیةً نتیجة لهذا التأثیر. ثم اضفی علیه لونا شفیفا من الفلسفة الوجودیة الغربیة فی معنی الموت و مزج بین الفکرة الخیامیة للموت و الفکرة الوجودیة له و جعلها قدیما عصر یا فی آن واحد.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

هنجارگریزی در شعر صلاح عبدالصبور

     هنجارگریزی یکی از شگردهای مطرح در نظریه‌های نقد فرمالیستهای روس است که در تعریفی ساده می‌توان آن را خروج از زبان معمول و معیار دانست. بهره‌گیری از این ترفند بیانی به آفرینش زیبایی و پویایی سخن می‌انجامد و در نهایت سبب توجه دوچندان مخاطب به متن می‌گردد. شاعرانی که چیره دست‌ترند افزون بر اینکه می‌کوشند به مفاهیم و معانی تازه روی آورند، توجهی ویژه نیز به ساختار و زبان شعری خود دارند تا بتوانن...

full text

بینامتنیت در شعر صلاح عبدالصبور

ادبیات معاصر عربی، مجموعه‌ای از مفاهیم نو را در‏بر دارد ‌که برخی از آنها را از غرب گرفته است. یکی از این مفاهیم، بینامتنیت است که در زبان عربی، واژۀ «تناص» معادل آن است. بینامتنیت، روی‏کردی فرهنگی- اجتماعی است که در همۀ حوزه‌ها به‏ویژه ادبیات، رسوخ کرده و دگرگونی‏هایی شگرف را به‌وجود آورده است و شاعران معاصر عرب نیز از آن بهره‌ برده‌اند. در این نوشتار، بر‏آنیم که بینامتنیت را در شعر صلاح عبد‏ال...

full text

هنجارگریزی در شعر صلاح عبدالصبور

     هنجارگریزی یکی از شگردهای مطرح در نظریه‌های نقد فرمالیستهای روس است که در تعریفی ساده می‌توان آن را خروج از زبان معمول و معیار دانست. بهره‌گیری از این ترفند بیانی به آفرینش زیبایی و پویایی سخن می‌انجامد و در نهایت سبب توجه دوچندان مخاطب به متن می‌گردد. شاعرانی که چیره دست‌ترند افزون بر اینکه می‌کوشند به مفاهیم و معانی تازه روی آورند، توجهی ویژه نیز به ساختار و زبان شعری خود دارند تا بتوانن...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
اللغة العربیة و آدابها

Publisher: پردیس قم دانشگاه تهران

ISSN 1735-9767

volume 5

issue 8 2009

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023